Isolatie (met) zeegras 0000.0011

 

Literatuur

 

- Kloes, J.A. van der, Onze bouwmaterialen. Deel VI: Verschillende materialen, beproevingstoestellen. Amsterdam (Veen), z.j. [1926 volgens voorwoord van deze 3e druk]. [228 blz. ISBN -]. Hierin "Zeegras", in het hoofdstuk 'Isoleering': blz. 100 ("Het minst brandbare is zeegras. Dit komt in den handel gemaaid en gevischt, beide in geperste pakken van 50 KG.; het gemaaide is zuiverder dan het gevischte, dat dikwijls zandhoudend en daardoor zwaarder is. Als zeegras niet volkomen droog is, geeft het een onaangenamen duffen reuk af; in vochtige huizen kan het door de erin voorhanden zoutdeeltjes ook vocht aantrekken en gaan rieken" - dit is de relevante tekst volledig. Hierna wordt ook 'quilt'genoemd: zeegras tussen twee bladen)

- Wattjes, J.G., Constructie van gebouwen. Deel 6: Vloeren, binten, kolommen, plafonds, skeletbouw. Amsterdam (Kosmos), 1934_voorwoord^{2e druk}. [298 blz. ISBN -]. Hierin "Acoustiek en geluidsisolatie": blz. 278-291. Hierin: blz. 286-287

- Verweij, Michiel & Ben Kooij, "Zeegras in Oirschot". In: Nieuws­brief Stichting Bouwhistorie Nederland [ISSN -], 03-2003 [nr 32], blz. 20-22 (betreft vondst van vloer isolatie met zeegras (zeewier) in Kantongerecht uit 1907)

- Kooij, B.H.J.N., "Oude isolatiematerialen. Deel 1: Zeegras", in de rubriek 'Materialen'. In: Nieuws Nederland­se Vereni­ging van Monumenten­zorgers [ISSN -], 2002-nr 3, blz. 9-11

- Spanje, Ben van, Sic Semper. Trans 19, de geschiedenis van een Utrechtse sociëteit. Deel in de serie 'Steengoed', nr 52. Utrecht (Utrechts Monumentenfonds), 2011. [58 blz. ISSN 1383.0279]. Hierin: blz. 28 (onder de werkzaamheden in 1880: "(...) Wel wordt de geluidsisolatie van de grote zaal verbeterd door het aanbrengen van ongeprepareerd gedroogd zeewier in het plafond" - dit is de relevante tekst volledig)